Ik ben fotogeniek - NLP Opleidingscentrum

“We beginnen met een kleine oefening voor de spiegel…..”

Daar stond ik, met Wijnand, voor een tweepersoonsspiegel.

‘Je gezicht iets naar voren’, zei hij.

Ik deed mijn best, mijn gezicht naar voren duwend. Ik had moeite om de spieren en botten in mijn gezicht goed aan te sturen, mijn onderste oogspier had ik niet geheel onder controle.

Eenmaal voor de camera, tussen de lampen probeerde ik de instructies op te volgen, hoofd iets naar rechts, linker schouder naar beneden, iets naar voren leunen, handen ontspannen, ogen vooruit, handpalmen omhoog.

En toen nam ineens het denken het over. In plaats van lekker zitten en glimlachen naar de camera, ging ik denken. Razendsnel kwamen er gedachten, alsof de tijd stil stond, alles in een fractie van seconde:

Gaat dit wel goed? Kan ik dit? Nee, ik kan dit niet goed, ik ben niet fotogeniek, zie je wel, dit is niets voor mij.

Hoe schuin moet mijn hoofd? Hoe doe ik mijn ogen vooruit? Is dit goed zo?

Is mijn linkerschouder naar beneden? …..

Vragen, antwoorden, meningen en vervelende oude overtuigingen kwamen bij mij naar boven, “ ik ben niet fotogeniek “. Een erg onhandig moment om te gaan zitten denken, dat wist ik, en toch gebeurde het.

Tijd voor een fotoshoot-pauze, even weg van de camera, springen, bewegen, kletsen en toen vroeg Wijnand van welke muziek ik energie zou krijgen gelukkig draaide hij op mijn verzoek de Prodigy, bam bam bam ‘it’s an omen’ via de speakers!

Op een gemoedelijke manier, met duidelijk kennis van coachtechnieken, hielp hij me weer in de juiste mindset. Hij liet me een deel van mijn foto’s zien en hij vertelde wat hij zag. Hij vertaalde de foto, zodat ik met andere ogen naar de foto van mezelf kon kijken. Hij vroeg me; kun je nu tevreden de studio uitlopen? Nee, zei ik. Ik wil nog een keer voor de camera. Huh, zei IK dat?! Ja, ik wil nog een keer voor de camera!

En dat gebeurde. Hij naam weer plaats achter de camera, ik manoeuvreerde mezelf weer tussen de lampen. En deze keer had ik wel controle over mijn hoofd, schouder en onderste ooglid.

Ik heb in een uur veel geleerd over mezelf, en over het vak van fotograaf, want dat het een prachtig coach-vak is, dat is me zeer duidelijk!